Էրզրում... կարոտի կանչը Երեվան

Այսօր Խաղողօրհնեք է կամ Սբ. Աստվածածնի Վերափոխման տոնը: Մարիամ, Մարի, Տիրուգի, Մաքրուհի, Աղավնի, Մարգարիտ, Նազիկ, Նազելի կրող աղջիկները տոնում են իրենց անունները (именины): Սուրբ Աստվածածնի Վերափոխման տոնի օրը բոլոր եկեղեցիներում մատուցվու է պատարագ: Պատարագից հետո կատարվում է խաղողի օրհնությունը. օրհնվում է տարվա բերքը: Այս տոնը ևս համաձուլում է քրիստոնեական արժեքները և հեթանոսական տեսերը (խաղողի օրհնության ծեսը):

Սյունիքի մարզի Որոտանի կիրճում գտնվում է Շաքիի ջրվեժը՝ Հայաստանի 10 գեղեցիկ ջրվեժներից մեկը: Այստեղ հայտնաբերվել է պալեոլիթի ժամանակաշրջանի մարդու գործունեության հետքեր: Ջրվեժի հետ կապված կա մի գեղեցիկ լեգենդ: Հայաստանի վրա հարձակվել էր թշնամին: Նրանք 93 կույս աղջիկ են պատանդ վերցնում, որպեսզի ուղարկեն իրենց առաջնորդին: Ճանապարհին աղջիկները դիմում են իրենց առևանգիչներին. «Մենք երկար ճանապարհ ենք անցել, փոշոտ ենք, կեղտոտ: Թույլ տվեք մտնենք գետը լողանանք, որպեսզի ներկայնանանք ձեր մեծին»: Առևանգիիչները համաձայնվում են: Աղջիկները մերկանալով նետվում են Որոտանի ալիքների մեջ, ուզվում, անհետանում։ Միայն Շաքե անունով մի աղջիկ փորձում է փախչել: Երբ թշնամին հասնում է նրա հետևից, մի ժայռ է գոյանում, և ջուրը նրա վրայով գահավիժելով, իր ճերմակ փրփուրների տակ թաքցնում է Շաքեին։

Այցելությունները Արևմտյան Հայսաստան գնալով ավելանում են. Գենետիկորեն դրված կարոտը զգացնել է տալիս. Խառը մտքերը և հույզերը էլ ավելի են խառնվում, երբ նայում ես Թորթումի ջրվեժին, որը մեծ ուժգնությամ գալիս թափվում է և դառնում մի փոքրիկ առու՝ կարծես մոռանալով իր երբեմնի հզորության ուժը: Ինչպես մեր երկիր Հայաստանը…

Երևանին մոտ գտնվող Գետարգել վանքը (Կոտայքի մարզ, գ. Առինջից դեպի արևմուտք), ցավոք, այդքան էլ հայտնի չի: Քչերը գիտետ, որ այն ունի ևս մեկ անվանում՝ Սուրբ Նշան (VIIդ.) և դարեր ի վեր եղել է խոշոր կրթական և հոգևոր կենտրոն: Իսկ վանքի մասին պատմվող լեգենդը էլ ավելի արժեքավոր է դարձնում նրա դերը և նշանակությունը: Արաբները նվաճել էին հայոց հողը և ուզում էին թալանել գյուղը, ոչնչացնել բնակիչներին: Գյուղացիները ապաստանու են վանքում և աղոթում Աստծուն, որպեսզի փրկի իրենց: Երբ թշնամին մոտենում է,հանկարծ գյուղի փոքր գետը կատաղին դուրս է գալիս ափերից և խեղդում թշնամուն: Այսպես առաջանում է վանքի երկրորդ անվանումը, չէ՞ որ գետը դառնում է արգելք թշնամու նենգ ծրագրերի համար:

Ամբողջ ամառ երևանյան հանդիսատեսը և քաղաքի հյուրը վայելեցին Երևանի Խամաճիկների պետական թատրոնի յուրլրինակ «Երևանյան տրամվայ» ներկայացումը, որը ցուցադրվում էր, հենց փողոուցի վրա՝ Մաշտոցի 43 հասցեում: Այստեղ է գտնվում և՛ թատրոնի շենքը, և՛ այն շենքը, որտեղ ապրել է մեծ կոմպոզիտոր Առնո Բաբաջանյանը: Ներկայացման ընթացքում հանդիսատեսը վայելեց հայ մեծերի՝ Կոմիտասի, Շառլ Ազնավուրի, Առնո Բաբաջանյանի, Ֆրունզիկ Մկրտչյանի, Միշել Լեգրանի ներկայությունը, բայց... խամաճիկների տեսքով: Յյուրահատուկ կոլորիտ, տրամադրություն, հույզեր...

Սուրբ Գևորգի մասունքները գտնվում են այս եկեղեցիում, որը կառուցվել է դեռևս 13-րդ դարում: Ասում են, որ մի մասն էլ տեղափոխվել է Վրաստան, վրաց արքային բուժելու համար: Այդ մասին իմանում ենք Զաքարիա Սարկավագի մատյանից: Մասունքները պահելու համար հետագայում կառուցվել է Թիֆլիսի Մողնու Սբ. Գևորգ եկեղեցին։ ի դեպ, Մուղնու Սուրբ Գևորգ վանքի ուխտի օրն է սեպտեմբերի վերջին շաբաթ օրը։

Համաձայնվեք, որ այս տեղը մեր հպարտությունն է, սիրում ենք զարմացնել զբոսաշրջիկներին մեր Պարզ լճով, նրա զմրուխտյա ջրերով: Հիշեցնեմ, այն գտնվում է Դիլիջանում, 1400 մ. բարձրության վրա: Հիշեցի մի յուրահատուկ փաստ. չունենալով ծով՝ մենք լճին անվանում ենք օվկիանոս: Սա էլ մեր՝ հայերիս, ինքատիպության նշաններից է:

Այս արձանը մարմնավորում է անկոտրում ռազմական ոգու, հայրենիքի պահապան հրեշտակ հայ մոր հավաքական կերպարը: Նոր սերունդը չգիտի, որ երկար տարիներ այս խրոխտ արձանի տեղը կանգնած է եղել Ստալինի 17 մետրանոց արձանը: Ասում են, որ պատվանդանի վրա տեղակայված վահանը փակում է Ստալինից մնացած կոշիկները, որոնք հնարավոր չէր ապամոնտաժել: Սակայն այս վարկածի ստույգ պատասխանը դեռևս տրված չի: Պատվանդանի ներսում (3000 մ² օգտակար տարածությունում) 1970 թվականին ի նշանավորում Հայրենական մեծ պատերազմի հաղթանակի 25-ամյակի բացվել է «Հայաստանը Հայրենական մեծ պատերազմում 1941-1945 թվականներին» թանգարանը։

Իտալացիների նվեր «Բարեկամության ձեռքեր» քանդակը երևանյան կոլլորիտի անբաժան մասն է: Ասում են, որ այն խորհրդանշում է Քրիստոսի ձեռքերը: Սակայն խորհրդային տարիներին այդ մասին չէր կարելի խոսել բարձրաձայն, ուստի քանդակը ստացավ իր անունը՝ «Բարեկամության ձեռքեր»: Այս Երևան է բրվել մաս-մաս: Ասում են նաև, որ իտալացի քանդակագործն իրոք ցանկացել է պատկերել Քրիստոսի ձեռքերը: Սակայն հայ քանդակագործ Արա Հարությունյանը Երևան բերված քանդակը կարողացել է փոփոխել և ստանալ այսօրվա տեսքը:

Very beautiful lake in the heart of Cairo The views it’s the way for imagination,relaxation...whenever you feel any hardness any sadness,just go to seat at the Nile and look to the water and the sky and breath the pure and clean air far from the crowd and noisy and the pollution of the city. And there is a lot of restaurants and cafes where you can take your nice breakfast in the shining morning or dinner in the beautiful sunset or you can take you tea or coffee just in the magical view night view at the Nile where the light everywhere.Also you can enjoying nice cruise where it will take you to unforgettable trip to move inside the Nile to see the beautiful view of famous hotels,and old buildings and nice villas.There is transportation inside the nile called Nile taxi where it’s can takes you between the places and the cites which are in the Nile side.

Памятный знак Конституции Пилипа Орлика, принятой в Бендерской крепости 5 апреля 1710 года.

Бендерская крепость, регион-Молдова, город Бендеры. Катапульта, при помощи которой солдаты защищали себя внутри крепости.